การลดความร้อนด้วยโลหะไอออน

โฟโตคะตะลิ ์ สามารถแก้มลพิษไอออนโลหะเช่นโครเมียมปรอทตะกั่ว ect .. โดยปกติการลด photocatalytic ของไอออนโลหะสามารถแบ่งออกเป็นสามประเภท:

1. ลดการเกิดสารโฟโตแคทาไลติกเพื่อขจัดไอออนโลหะที่เป็นพิษ;

2. การสะสมสารตกตะกอนจากโลหะมีค่า;

3. โฟโตคะตะลิ ์ การสะสม เพื่อนำพาโลหะและปรับปรุงปฏิกิริยา การสะสม ดังนั้นโฟโตคะตาทรีตของ WO3 จึงสามารถใช้ในการควบคุมมลพิษโลหะหนักในดินน้ำทิ้งจากโรงงานอุตสาหกรรมและในอากาศ.

WO 3 การรักษาด้วยแสงในการปนเปื้อนโครเมียม

งานวิจัยดำเนินไปเรื่อย ๆ ว่าการลดลงของโฟโตแคตทริไลท์ทังสเตนออกไซด์ของทังสเตนไปยังไอออนโครเมียมมีดังนี้:

โครเมียมเป็นสารปนเปื้อนอนินทรีย์ทั่วไป Cr 6 + สามารถทำให้เกิดเนื้อเยื่อบางส่วนและเพิ่มอัตราการเกิดโรคมะเร็งปอดได้ ความเป็นพิษของมันมีขนาดใหญ่กว่า Cr 3+ ถึง 100 เท่าดังนั้นอุตสาหกรรมจึงมักเปลี่ยน Cr 6 + เป็น Cr 3 + เพื่อลดความเป็นพิษและการประมวลผลต่อไป ในปี 1983 Han Yingzhe และทีมของเขาใช้ทังสเตนไตรออกไซด์เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาเพื่อจัดการกับน้ำเสียที่มี Cr 6+ และได้ผลที่น่าพอใจ

การบำบัดด้วยแสง การสะสม WO3 ของปรอทเมอร์คิวรี่

ปรอทเป็นธาตุที่หาได้ยากในเปลือกโลกซึ่งเป็นโลหะเหลวเพียงชนิดเดียวเท่านั้น ปรอทเป็นสารก่อมลพิษที่เป็นพิษซึ่งมีคุณสมบัติในการยับยั้งการแพร่กระจายของเชื้อโรคที่สะสมและสะสมทางชีวภาพได้ดีซึ่งส่งผลเสียต่อสุขภาพและสิ่งแวดล้อมเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นหนึ่งในมลพิษโลหะหนักที่สำคัญในน้ำปรอท (Hg 2 +) เป็นอันตรายต่อระบบประสาทของมนุษย์ แหล่งที่มาของการปล่อยก๊าซปรอทสามารถแบ่งออกเป็นสองส่วนของแหล่งธรรมชาติและแหล่งที่มาของมนุษย์แหล่งที่มาจากธรรมชาติ ได้แก่ ภูเขาไฟการเสื่อมสภาพตามธรรมชาติการปลดปล่อยดินและพืชและการปลดปล่อยอื่น ๆ การปล่อยสารปรอทจากมนุษย์ซึ่งเกิดจากกิจกรรมของมนุษย์ซึ่งรวมถึงสามประเภท การใช้สารปรอทสิ่งสกปรกที่มีสารปรอทและปรอทจากการจัดการของเสีย.

การทดลองพบว่าสารดูดซับ Hg2 + โดยทังสเตนไตรออกไซด์ยังคงอยู่ในรูปของสถานะออกซิเดชั่นซึ่งหมายความว่าจะไม่เกิดการลดลง ดังนั้น Hg2 + ในน้ำเสียถูกถ่ายโดย การสะสม เพื่อขจัดมลพิษปรอท นอกจากนี้การฟื้นตัวของ Hg2 + สามารถแยกออกได้โดยใช้ตัวเร่งปฏิกิริยาด้วยแสงแล้วผ่านการสนับสนุนด้านเทคนิคเพื่อรีไซเคิลปรอทและเพื่อให้เกิดการรีไซเคิลทรัพยากร.

ก๊าซหุงต้มมีสารมลพิษในอุตสาหกรรมจำนวนมากเช่นซัลเฟอร์ออกไซด์ไนโตรเจนออกไซด์ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์อนุภาคที่เป็นพิษและโลหะหนักที่เป็นพิษ โลหะหนักเนื่องจากการสะสมง่ายขึ้นและสามารถไหลไปกับห่วงโซ่อาหารและทำให้เป็นพิษต่อร่างกายมนุษย์ วรรณคดีเรียกว่าตัวเร่งปฏิกิริยา SCR ของเทคโนโลยีการลดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (SCR) ที่เลือกใช้ (ซึ่งใช้แวนดาเดียมเป็ทติงออกไซด์เป็นสารที่ใช้งานหลักทังสเตนไตรออกไซด์เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาร่วมไททาเนียมไดออกไซด์เป็นตัวพา) สามารถส่งเสริมการเกิดออกซิเดชันของปรอทและ จะเอื้อต่อการกำจัด PMCD และ WFGD ตามมาของปรอท.

ทังสเตนออกไซด์ โฟโตคะตะลิ ์ สารสกัดจากโลหะมีค่า

โลหะมีค่าหมายถึงธาตุโลหะทองคำเงินและทองคำขาวจำนวน 8 ชนิด (โรเดียม, แพลเลเดียม, ออสเมียม, อิริเดียม, แพลทินัม) เทคโนโลยีการถ่ายเทความร้อนสามารถนำมาใช้เพื่อให้เกิดการสกัดโลหะมีตระกูลโดยการสะสมของไอออนโลหะ ในการศึกษาทดลองลด การสะสม ของ Hg2 + ของไทเทเนียมออกไซด์และ การสะสม ทังสเตนไตรออกไซด์พบว่า Hg2 + แสดงการดูดซับแรงบนพื้นผิวของทังสเตนไตรออกไซด์และปริมาณการดูดซับเพิ่มขึ้นเมื่อ pH เพิ่มขึ้น นอกจากนี้หลังจากที่ความเข้มแสงเพิ่มขึ้น การสะสม ดูดซับโฟตอนต่อหน่วยเวลาซึ่งสามารถเร่งความเร็วอย่างมีนัยสำคัญอัตราการสะสมโลหะมีค่า; นอกจากนี้ การสะสม ได้ทำการทดลองด้วยธาตุเงินพบว่าอัตราส่วนการฟื้นตัวของปริมาณเงินและปริมาณของตัวเร่งปฏิกิริยาสามารถเพิ่มได้ถึง 3: 1

ข้อได้เปรียบที่โดดเด่นของการเกิดปฏิกิริยาโฟโตซัลไฟด์ (การสะสม ปฏิกิริยา) (เช่นทังสเตนไตรออกไซด์ การสะสม ฯลฯ ) ในการสกัดโลหะมีค่าก็คือสามารถนำไปประยุกต์ใช้กับสารละลายเจือจางมาก ๆ ซึ่งวิธีธรรมดาไม่สามารถใช้งานได้จึงเป็นไปได้ที่จะเสริมสร้างโลหะมีค่าบนพื้นผิวตัวเร่งปฏิกิริยาใน วิธีง่ายๆและรวบรวมโดยวิธีการอื่น ๆ การกู้คืน ยิ่งไปกว่านั้น การสะสม ยังช่วยให้สามารถแยกไอออนผสมได้เนื่องจากศักยภาพในการลดการเกิดออกซิเดชันของโลหะชนิดต่างๆเมื่อเงื่อนไขถูกควบคุมอย่างถูกต้องพวกเขาจะตกตะกอนตามลำดับและมีการคัดเลือก.

การศึกษาพบว่าทังสเตนไตรออกไซด์บริสุทธิ์เนื่องจากข้อบกพร่องของการกัดกร่อนของแสงที่ง่ายต่อการใช้ประโยชน์ต่ำของ ect ที่มองเห็นได้ และยากที่จะได้รับคุณสมบัติการถ่ายเทความร้อนที่มั่นคงดังนั้นการยาสลบโลหะไอออนเช่น yttrium (Y), praseodymium (Pr) และสารอื่น ๆ ยาสลบที่ไม่ใช่โลหะเช่น C; สารกึ่งตัวนำ, WO 3 / ZnO, WO 3 -TiO 2 และอื่น ๆ ; การสะสม การทำให้มึงเมา และเทคนิคการปรับเปลี่ยนอื่น ๆ มักใช้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ.